یکی از تفریح های ما، صرف غذا بیرون از منزل است. خیلی از خانواده ها با توجه به درآمدشان به سراغ رستوران می روند و ساعتی را در کنار عزیزانشان میگذرانند.
غافل از اینکه باید برای انتخاب یک رستوران، به نکتههای بسیاری، غیر از داشتن غذاهای خوشمزه توجه کرد.
این ویژگی ها، همان موضوعی است که ما میخواهیم در این مقاله به آنها بپردازیم و مهم ترین هایشان را برایتان بازگو کنیم.
محیط یک رستوران نباید آنقدر کوچک باشد که میزها بیش از اندازه به هم نزدیک قرار بگیرند زیرا در این صورت مشتریان احساس ناامنی میکنند و نمیتوانند با آرامش و راحتی غذایشان را میل کنند.
رنگ آبی نیلی یا بنفش فضای سالن غذاخوری موجب آرامش و امنیت خاطر می شود و سوخت و ساز بدن به گونه ای تغییر می کند که اشتهای فرد متعادل می شود و از کم خوری و پر خوری خودداری می نماید.
پخش موزیک آرامش بخش و دل نواز در محیطی آرام رستوران لذت غذا را بیشتر می کند و در کیفیت خواص آن تاثیر می گذارد.
برای انتخاب راحت تر غذا، بهتر است، لیست غذاهای رستوران به مقدار و نوع مواد به کار رفته در هرغذا اشاره بکند و مبلغ آن را مشخصا قید کرده باشد.
داشتن نور کافی و شلوغ نبودن رستوران از دیگر ویژگی های یک رستوران خوب است که مسوولان آن باید به این نکته ها دقت داشته باشند.
بهترین و مهم ترین ویژگی یک رستوران خوب رعایت کامل اصول بهداشت و نظافت محیط و نظم و زیبایی کل فضای آن می باشد. رعایت اصول بهداشتی در کارکنان یک رستوران باید آن قدر مشهود باشد که مشتریان با یک بار آمدن به آنجا از این موضوع مطلع شوند.
داشتن کلاه و دستکش و البته لباسهای یکدست، تمیز و با رنگ روشن و پاک کردن سریع میز غذایی که پیش از این مشتری دیگری از آن استفاده کرده است، نکتههای اولیهای هستند که باید به آنها دقت کرد. (نظافت و پاکیزگی جسمانی، سلامت روانی و توجه به رعایت اصول بهداشتی پرسنل رستوران همیشه مد نظر مشتریان است.)
رستورانهایی که آشپزخانه و بخش سرو غذایشان قابلمشاهده هستند و مشتری میتواند تمام کارهایی که برای تهیه غذا اجرا میشود ببیند، برای انتخاب مناسب تر هستند زیرا در این صورت کارکنان رستوران باید به نکات بهداشتی و اصول حرفهای آشپزی و سرو، بیش از پیش توجه کنند.
بهتر است که ظروف سرو غذا مانند دیس و بشقاب ها از جنس چینی باشند و قاشق و چنگال ها براق، سالم و تمیز و از نوع استیل (نه یکبار مصرف).
مناسب بودن سر و وضع کارکنان و پاسخگو بودن آنها در برابر مشتری از ویژگیهای یک رستوران خوب است.
آنها باید با کمال ادب و احترام به درخواست های مشتری پاسخ دهند و به شکایت های احتمالی آنها رسیدگی کنند. رعایت این نکته ها، ابتدایی ترین موارد در امر مشتری مداری در رستوران هاست.
یک رستوران خوب در مصرف مواد غذایی زیاده روی نمیکند و این ویژگی خود را به عنوان یک صفت ویژه به مشتری می شناساند.
تمام پرس های سرو شده در رستوران باید به اندازه یک فرد عادی باشد و در بشقاب با بهترین تزیینات در اختیار مشتری قرار گیرد به طوری که هم سیر شود و هم احساس پری نکند.
بسیاری از رستورانها از صفت «دوبل» برای برخی از غذاهایشان استفاده میکنند که این کار به غیر از اضافه دریافت کردن پروتئین و کربوهیدرات فایده دیگری ندارد.
یک بشقاب مناسب، بشقابی است که ۵۰ درصد آن از سبزیها، ۲۵ درصد از مواد پروتئینی و ۲۵ درصد دیگر از غلات تشکیل شده باشد.
سیستم تهویه یک رستوران بسیار مهم است زیرا در غیر این صورت بوی انواع غذاها در سالن غذاخوری پخش میشود و باعث ناراحتی مشتری خواهد شد.
حضور مسئول رستوران در جایی که مشتریان به صرف غذا میپردازند و پرسوجو از آنها درباره اینکه کیفیت و کمیت غذا مورد پسندشان است یا نه، نشانه آن است که رستوران به مشتریانش اهمیت میدهد و همواره در پی بهتر شدن است. وجود فرمهای نظرخواهی نیز میتواند نشانهای از همین اهمیت قائل شدن برای مشتری باشد.
از آنجا که سطوح پلاستیکی آلودگیها را به خود جذب میکنند، در یک رستوران مناسب باید میزهای شیشهای وجود داشته باشد تا به راحتی تمیز شوند.
به علاوه، از پارچ نباید برای سرو نوشیدنیها استفاده کرد بلکه آنها باید وکیوم شده باشند و با همان بطری و نی سرو شوند زیرا استفاده از لیوان و پارچ احتمال انتقال آلودگی را بالا میبرد.
بیشتر غذاهای موجود در منوی رستورانها، غذاهای سرخ شده، چیپسی یا بسیار چرب هستند. در حالی که در یک رستوران خوب هنگام تهیه منو باید تناسبی میان غذاهای گریل، سرخ شده، کبابی یا پخته در نظر گرفته شده باشد.
این کار نشان میدهد رستوران به سلامت مشتریانش توجه دارد. در ضمن، اگر غذای جدیدی در منوی غذایی قرار داده شده است که به نظر میرسد مشتری آن را نمیشناسد، بهتر است یا مواد اولیه آن جلوی نامش ذکر شوند یا سفارشگیرنده رستوران با داشتن اطلاعات کافی، این غذا را به مشتری معرفی کند.
در منوی غذای یک رستوران دوستدار سلامت، غذاهایی خوشمزه و سالم به چشم میخورد مثلاً با در هم آمیختن مواد غذایی با کیفیت و مغذی، غذاهایی تهیه میکنند که مشتری تا به حال آنها را امتحان نکرده باشد اما با مصرف آنها مشتری همیشگی رستوران شود.
برای این منظور داشتن یک آشپز خلاق و با تجربه و آگاه از ظرایف تغذیهای بسیار مهم است.
روغن هایی که به علت حرارت بالا شروع به سوختن می کنند (از آن ها دود بلند می شود) به هیچ وجه قابل استفاده نیستند و باید فورا آن را تخلیه کرد و بعد از شستشوی ظرف مجددا از روغن جدید استفاده شود.
روغن سرخ کردنی نیز تا زمانی قابلیت مصرف دارد که رنگ آن روشن و براق باشد و تکه های سوخته شده مواد غذایی در آن پدید نیاید. بنابراین از خوردن مواد غذایی که در روغن های سوخته سرخ شده اند جدا خودداری کنید.
هنگام خرید از مغازه هایی که پیراشکی و فلافل تهیه می کنند به این موضوع دقت کنید.
استفاده از ظروف پلاستیکی برای تهیه غذا یا مصرف آن صحیح نیست به ویژه اگرآن ظرف حرارت هم ببیند.
زیرا هنگامی که غذا وارد ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف می شود، مقداری از مواد شیمیایی ظرف وارد غذا و از آن جا وارد بدن ما شده و سبب عوارض جبران ناپذیری می شود.
حتما شما هم جهت صرف غذا به رستوران سر زده اید. به نظر شما چند درصد رستوران های شهر تان نکاتی را که بیان کردیم رعایت می کنند؟